Ημέρα 1η: Για Ηγουμενίτσα

Το ραντεβού της αναχώρησης δόθηκε στο σπίτι μου. Επιτέλους, το ταξίδι που ονειρευόμασταν και σχεδιάζαμε για τόσο καιρό, θα ξεκινούσε σε λίγο. Όλη η παρέα (Μάκης-Σταυρούλα, Διονύσης-Κική) σε ετοιμότητα...ε..ε..σχεδόν όλη. Αχ βρε Νίκο(-Ιωάννα) με την ενδοεπικοινωνία σου!!!

Βέβαια και κάποια άλλα πραγματάκια της τελευταίας στιγμής, κάνανε τον αφέτη να μείνει με το χέρι όρθιο και τη σημαία να κυματίζει, για αρκετή ώρα. Αλλά δεν βαριέσαι, ο Κώστας(-Θώμη) είναι ήρωας, όλοι αυτό λέγαμε...αφού μας περίμενε για μία ώρα και κάτι, έξω από την Καλαμπάκα για να μαζευτούμε όλοι μαζί πλέον.

Το δελτίο καιρού έδινε βροχή, που τελικά δεν είδαμε(καλό αυτό) και έτσι ο δρόμος μέχρι την Ηγουμενίτσα πέρασε ευχάριστα. Στο πατρικό του Κώστα έγινε η καθιερωμένη πλέον στάση, για καφέ και λίγο από ξεβράκωμα. Πρέπει να έχουμε κάνει πάντως τρομερή εντύπωση, αφού όποτε περνάμε πιάνουμε ο καθένας από ένα δωμάτιο και βγάζουμε τις κορντούρες και βάζουμε κάτι πιο άνετο για το πλοίο, για να μην αλλάζουμε τελευταία στιγμή.
Στο λιμάνι αυτή τη φορά δεν χρειάστηκε να περιμένουμε και πολλή ώρα, αφού ώσπου να βγουν τα εισιτήρια, το πλοίο είχε αρχίσει το φόρτωμα. Η βιασύνη του καπετάνιου όμως, είχε αρνητικό αντίκτυπο στην εικόνα της χώρας μας στους παρευρισκόμενους τουρίστες. Φανταστείτε να έχω στα χέρια ένα γύρο σάντουιτς, ένα κύπελλο παγωτό και ένα μπουκάλι νερό, ενώ να πρέπει να δώσω και την κάρτα επιβίβασης στον λιμενικό. Που πας βρε Καραμήτρο!
Σ.τ.Μ : (-Παιδιά μην ανησυχείτε το έχω ξανακάνει και με λιγότερα χέρια...)

Από την Πάτρα ακόμα, μας περίμενε και ο τελευταίος της παρέας ο Περικλής(κάτι σαν τον Λούκι Λουκ).

Μέσα στο πλοίο, λες και απλώνουν οι αισθήσεις. Ο νους ετοιμάζει το σώμα για αυτά που σε λίγο, σαν παντός τύπου πληροφορίες θα μας κατακλύζουν. Κοίτα αυτό, κοίτα το άλλο, τι έκανε τώρα, πως γίνεται αυτό κλπ. Να μην αναφέρω και την ανυπομονησία αλλά και την έμφυτη περιέργεια για το τι θα βλέπουν από την επόμενη μέρα τα ματάκια μας. Τελευταίο αλλά και πιο σημαντικό ήταν το γεγονός, ότι σ'αυτό το ταξίδι ο καθένας μας υπερνίκησε, τα όποια ατομικά του προβλήματα και έγνοιες προκειμένου να βρεθεί σε ένα ταξίδι που ήταν στη σκέψη όλων, εδώ και χρόνια και κυρίως ότι γινόταν με πρόσωπα αγαπημένα που τα συνδέουν ισχυροί δεσμοί φιλίας, αλλά και συγγένειας πλέον.

συνεχίζεται..