Γιατί άντε...!!!

Λοιπόν, μετά από αρκετή τεμπελιά και δικαιολογίες κάθισα και έκανα συρραφή κάποιων κομματιών του υλικού βίντεο, που τραβήξαμε στο καλοκαιρινό ταξίδι. Άντε γιατί θα χρονίζαμε και ακόμα να το δούμε..
Αυτό αφορά μόνο τη διάσχιση της βόρειας Ιταλίας και φυσικά υπάρχει και συνέχεια! Το συγκεκριμένο τοπίο που προβάλλεται, αν και δεν υπάρχει περίπτωση να αναδειχθεί το πραγματικό μέγεθος της ομορφιάς του μέσα από μία κάμερα μόνο, είναι από τους προορισμούς ζωής για όσους ταξιδεύουν με μοτοσυκλέτα. Θέλεις η ομορφιά(χαράδρες, κοιλάδες, ποτάμια, βουνά, γέφυρες,...), θέλεις τα χωριουδάκια, θέλεις ο δρόμος, είναι κάτι που αξίζει να προσπαθήσεις να δεις από κοντά-δεν είναι και μακριά εξάλλου.

Όλα είναι ταξίδι

Μία δημοσίευση από τον Διονύση:

Όλα είναι ταξίδι, εμπειρίες, εικόνες, συναισθήματα και αισθήματα, γνώση, δράση και αντίδραση, συγκέντρωση αλλά και ενατένιση, ανακαλύψεις και συνειδητοποιήσεις, προσγείωση αλλά και αχαλίνωτη φαντασία. Μία τόσο δα μικρή κουκκίδα στην απεραντοσύνη του σύμπαντος που μας περιβάλει, αλλά και που μας αποτελεί και συνθέτει. Χίλιοι δύο τρόποι και λόγοι, να πλημμυρίσει τη ζωή μας με όλα αυτά, όπως και ένα φαινομενικά μικρό ταξίδι με μοτοσικλέτα σε δρόμους άγνωστους και απάτητους, σε δύο ρόδες παρέα με φίλους αδερφικούς και αδερφούς, συνοδοιπόρους στο μονοπάτι της πορείας όλων μας, μέσα από την ατραπό της ζωής μας που σε κάθε της βήμα έχει και κάτι να μας μάθει, να μας διδάξει, να μας νουθετήσει, να μας προάγει και να μας εκπαιδεύσει, αρκεί να έχουμε μάτια, αυτιά και πάνω απ’ όλα καρδιά και ψυχή να τα αναγνωρίσουμε, να τα επεξεργαστούμε και να τα αφομοιώσουμε για να οδηγήσουμε τον εαυτό μας σε ανώτερο επίπεδο εξέλιξης.
“Φιλοσοφείς και αιθεροβατείς” μπορεί να πει κάποιος διαβάζοντας. Η ουσία είναι όμως, ότι σε όλα αυτά τα ερεθίσματα να δείχνουμε τη πρέπουσα προσοχή χωρίς να τα αφήνουμε να περνάνε, σαν τα φώτα στα τούνελ που διασχίσαμε. Στη φύση που θαυμάσαμε, να αναγνωρίσουμε το μεγαλείο που μας περιβάλει και τον αγώνα να τη προστατεύσουμε με όλους τους τρόπους. Στους δρόμους που οδηγήσαμε τη σύγκριση, αλλά και τη προσπάθεια να αλλάξουμε το κατεστημένο και τη νοοτροπία της πατρίδας μας, γιατί δικαιούμαστε και αξίζουμε ποιότητα και υπηρεσίες τις οποίες πλέον πρέπει να απαιτήσουμε.
Τις διαπροσωπικές μας σχέσεις, τις ανθρώπινες στιγμές, σταματώντας να ψάχνουμε συνέχεια τις μας χωρίζει και μας διαφοροποιεί, αλλά να δούμε τις μας ενώνει και μας δένει, γιατί όλοι Άνθρωποι είμαστε, τα ίδια υλικά μας απαρτίζουν και μας συνθέτουν. Βάζοντας τα όνειρά μας μαζί θα βρούμε περισσότερα κοινά στοιχεία παρά διαφορές.

Όνειρο ζωής ήταν αυτό το ταξίδι για όλους μας και ήρθε την κατάλληλη στιγμή, με τις καλύτερες προϋποθέσεις, γιατί στο τέλος ξεπεράστηκαν όλα τα εμπόδια και πραγματοποιήθηκε. Δέκα μέρες πανδαισία χρωμάτων, εναλλαγή τοπίων, ατελείωτο πείραγμα, οδηγική εμπειρία, συγκομιδή εικόνων, και καταστάλαγμα ουσιαστικής πλήρωσης του Είναι όλων μας, γιατί επιτέλους κάναμε κάτι μαζί, χωρίς καταναγκασμό, χωρίς διαταγές και εξουσίες, χωρίς μνησικακία και κρατήματα, με μία αθωότητα όπως των παιδικών μας χρόνων, που τη ζήσαμε όλοι ξεχωριστά, αλλά σε αυτό το ταξίδι τις ενώσαμε ελεύθεροι επιτέλους από βάρη και κατάλοιπα της παλιάς μας πορείας.
Οι φιλίες δύσκολα χτίζονται, ακόμα πιο δύσκολα σφυρηλατούνται στο χρόνο και το αποτέλεσμα στο τέλος δεν είναι ποτέ εγγυημένο. Έχει πολλές στροφές και ανηφόρες, όπως εκεί πάνω στις Άλπεις, αλλά το χαμόγελο στο πρόσωπο και στις καρδιές μας μετά το πέρασμα αυτό, μου λέει ότι είμαστε στο σωστό δρόμο…. Γιατί το ταξίδι συνεχίζεται.

Υ.Γ.1 Μάκη κουράστηκες περισσότερο από όλους μας σαν αρχηγός και χειριστής GPS. Συγνώμη που ήμασταν γαϊδούρια και σε αφήσαμε μόνο σου στην αλλαγή ελαστικού…αλλά για να επανορθώσουμε και στο επόμενο ταξίδι εσένα θα βάλουμε μπροστά, γιατί μόνο εσύ τελειώνεις το λάστιχο στη ζάντα!!!!!!
Υ.Γ.2 Λοιπόν, όλα είναι στο μυαλό, αντίσταση τώρα. Το φαΐ είναι πειρασμός και άχρηστο πράμα τη σήμερον ημέρα, άφεση αμαρτιών μόνο αν είναι από τα χεράκια της συντρόφου μας. Κράτα γερά συμμαθητή,

μην ενδίδεις. Κώστας ο Εγκρατής!!!!!

Υ.Γ.3 Νίκο μου μην ακούς κανέναν, πήρες το καλύτερο εργαλείο, το SuperDuper μηχανάκι, τι και αν στάζει λίγο λάδι, και που το δοχείο του λαδιού μοιάζει με ταπεράκι για τις ελιές. Ακόμα μαζεύουν εξοπλισμό από την AutoStrada, τι τα θέλουμε τα γάντια, όταν έχουμε θερμαινόμενα Grip;
Υ.Γ.4 Μαζί με την αφεντιά μας, προφανώς εξάγαμε και ελληνικά τριζόνια, γιατί μόνο έτσι εξηγείται πως κατέφερε ο Περικλής και οδηγούσε μονόπαντα σε όλο το ταξίδι. Και όσα ρούχα και αν έπαιρνα μαζί μου, από όλα θα με έβγαζε έξω με τον τρόπο που φρενάριζε μετά τα προσπεράσματα. Πάλι καλά που τον Σταύρο τον Τυχερούλη τον βρήκε στο τέλος του ταξιδιού…γιατί μπορεί ακόμα να τρέχαμε να τον βρούμε κάπου ανάμεσα σε ταράνδους στη Σκανδιναβία!!!!
Υ.Γ.5 Τέλος στις συνεπιβάτισσες μας, γιατί ανάλατο και αλάδωτο φαγητό δεν τρώγεται ρε παιδί μου…σοβαρά τώρα, ευχαριστούμε που μας ανεχτήκατε και υποστηρίξατε με την αγάπη σας σε αυτό το όνειρο ζωής.
ΥΠΟΓΡΑΦΗ
  Ο Averel 407, για τον Joe 405, τον William 404 και τον Jack 406!!!

Τί έκανες στον πόλεμο...Μάκη;

Λοιπόν, η "συγκομιδή" της φετινής χρονιάς πήρε τη θέση της στη ζελατίνα της μηχανής.

Μάλλον αρχίζει και γεμίζει σιγά σιγά και θα αγοράσω καμιά μεγαλύτερη ή...θα κάνω τα αυτοκόλλητα μικρότερα! Φυσικά μετά από τόσα χιλιόμετρα και περιπέτειες έπρεπε να "ισιώσω" το κουρασμένο μου κορμί και ακολούθησα μια πανάρχαια ιαπωνική τεχνική, με πολύ καλά αποτελέσματα!

Το δύσκολο ήταν να μείνεις έτσι για ώρες, χωρίς να κινείσαι καθόλου. Το πείσμα όμως και η τρομερή θέληση επιβλήθηκαν στην ύλη και η τεχνική έφερε την αναμενόμενη βοήθεια. Βέβαια, κάποιοι άλλοι που δεν καταλαβαίνουν από τέτοια, γελούσαν με την κατάντια μου.

Δεν γυμναζόμαστε όμως όλοι σαν και εσάς εξυπνάκηδες! Θα τα πούμε στο επόμενο ταξίδι...

Το κέρδος

Όλοι κάτι κερδίζουν από τα ταξίδια τους. Εμπειρίες, εικόνες, ίσως φιλίες. Σίγουρα όμως αναμνήσεις. Και πόσο ωραίο να τα επιδεικνύεις πάνω στη μοτοσυκλέτα σου ώστε να σου έρχονται στη μνήμη κάθε φορά που την πλένεις ή πίνεις ένα καφέ με την παρέα σου. Είναι το έναυσμα για να θυμόμαστε τα ένδοξα περασμένα αλλά και για να οραματιζόμαστε τα μελλούμενα! Μπορεί για τον αμύητο να φαίνονται απλά κομμάτια πλαστικού με ζωγραφιές αλλά για τον ταξιδιώτη περνά και ξαναπερνά η ζωή του μπροστά στα μάτια της ψυχής και του μυαλού του. Αυτά είναι που κέρδισε ο Διονύσης φέτος πάνω στο Varadero του:

Να τα εκατοστήσει!
(Για τον Νίκο!)

Γιατί έτσι μπορεί!